Τα λατρεύω τα κεράσια είτε είναι μαύρα, είτε πετροκέρασα.  Οι ελαφριές γευστικές αποχρώσεις που έχουν μεταξύ τους τα διάφορα είδη κερασιών με ερεθίζουν να τα δοκιμάζω ταυτόχρονα.  Βέβαια μου προκαλούν και ένα τεράστιο εκνευρισμό και αυτός προέρχεται από την ύπαρξη του κουκουτσιού.  Όλη αυτή η διαδικασία που πρέπει να γίνει μέσα στο στόμα μεταξύ των δοντιών και της γλώσσας για να ξεχωρίσεις το κουκούτσι και να το φτύσεις δεν μου αρέσει.

Τι ωραία θα ήταν να υπήρχαν κεράσια χωρίς κουκούτσι .  Και μου αρέσει επίσης να είναι μεγάλα σε μέγεθος και να έχουν κρουστή σάρκα.

Η εποχή τους κρατάει λίγο, όχι πάνω από 40 μέρες και είναι ευαίσθητο φρούτο και από την άλλη αν ανοίξει κανείς τις σελίδες με τα οργανοληπτικά θα τρελαθεί με όλα αυτά τα πολύτιμα συστατικά τα οποία κρύβουν μέσα τους.    Πολλοί γιατροί μάλιστα τα συστήνουν για δίαιτα και αποτοξίνωση, βέβαια όλα αυτά μόνα τους χωρίς συνδυασμό με άλλα φρούτα και λαχανικά.  Είναι πλούσια σε ιχνοστοιχεία, έχουν ασβέστιο, μαγνήσιο, φωσφόρο, κάλιο, καθόλου νάτριο και ίχνη από σίδηρο, χαλκό, μαγγάνιο και τσίγκο.  Περιέχει όλα τα είδη ζάχαρης σε σύνολο 12,80% που αναλύεται σε σουκρόζη, δεξτρόζη, φρουκτόζη, μαλτόζη  και γαλακτόζη.  Έχει 16% υδατάνθρακες και το ενδιαφέρον είναι ότι έχει μόνο 63 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια.  Περιέχει βιταμίνη C, σχεδόν όλο το φάσμα της βιταμίνης Β και Α και επιπροσθέτως μικρές ποσότητες από εκείνες τις φοβερές βιταμίνες που βοηθούν τη γυναικεία ομορφιά.  Όπως είναι η Α τοκοφερόλη, η Β, η Γ και η Δ.  Επίσης τη σπάνια βιταμίνη Κ.

Όχι φίλες και φίλοι λιπαρά δεν έχει το κεράσι.  Έχει όμως Β καροτένια και λουτείνη που είναι της μόδας στα συμπληρώματα διατροφής.

Άρα καλές μου φίλες και φίλοι έχετε μπροστά σας ένα φρούτο που είναι το θαύμα της φύσης.  Πεντανόστιμο και συνάμα θησαυρός ωφελίμων στοιχείων για τον οργανισμό.  Βέβαια αν καταναλωθεί σε μεγάλες ποσότητες μετά από μια κρίση λαιμαργίας μπορεί να φέρει διάρροια.

Στην Ελλάδα μας και πιο ειδικά στη Μακεδονία έχουμε εκλεκτά κεράσια όπως αυτά των Βοδενών δηλαδή της Έδεσσας.

Η Τρίπολη βγάζει επίσης πάρα πολύ καλά κεράσια.

Το πρόβλημα είναι ότι όλα διατηρούνται λίγο ακόμα και στην ψύξη του ψυγείου μας.  Χρειάζονται μεγάλη προσοχή στο διάλεγμα, να μην είναι κτυπημένα, ζουλιγμένα και μαλακά.  Όταν τα παίρνουμε μέσα από τα καφάσια να έχουμε μαλακές και απαλές κινήσεις για να μην τα καταστρέφουμε.  Τρώγονται βέβαια ως έχουν σαν φρέσκο φρούτο, αλλά μπορούν να γίνουν και γλυκό, αλλά και να μαγειρευτούν μαζί με κρεατικά.

Μια πάρα πολύ απλή συνταγή που κανείς μπορεί να κρατήσει τη γεύση τους όλο τον χρόνο είναι ένα ποτό με κεράσι.

Θα χρειαστείτε το πολύ απλό μηχάνημα που με ένα ελατηριάκι και μια απλή κίνηση βγάζει το κουκούτσι και με αυτό θα ξεκουκουτσώσετε

1 κιλό κεράσια μαύρα. Θα τα βάλετε μέσα σε ένα πλαστικό μπολ, θα ρίξετε ½ κιλό ζάχαρη και ½ λίτρο καθαρό οινόπνευμα ζαχαροπλαστικής που πωλείται στα ειδικά μαγαζιά και δεν έχει ούτε άρωμα, ούτε γεύση.

Αποφύγετε σχολαστικά το κονιάκ και το ούζο.

Μην προσθέσετε κανενός είδους μπαχαρικό.  Αφήστε τα έτσι εκτός ψυγείου καλά σκεπασμένα για τουλάχιστον 60 ημέρες.

Δεν υπάρχει λόγος να είναι στον ήλιο.  Αμέσως μετά σουρώστε τα υπομονετικά με τριπλό τουλπάνι και δοκιμάστε ένα ποτό που η μόνη γεύση που έχει είναι αυτή του κερασιού.

Με ένα παρεμφερή πολύ απλό τρόπο μπορείτε να κάνετε μια εξαιρετική μαρμελάδα δίνοντας ελάχιστη ώρα από τη ζωή σας.

Θα πάρετε 2 κιλά κεράσια και με υπομονή και κουράγιο θα τους αφαιρέσετε τα κουκούτσια.  Θα τα ζυγίσετε και θα πάρετε μια μεγάλη ανοξείδωτη κατσαρόλα, θα βάλετε μέσα τα κεράσια και θα τα περιχύσετε με ίση ποσότητα ζάχαρης.  Θα τα αφήσετε έτσι όλη τη νύκτα.

Την άλλη μέρα το πρωί θα τα βράσετε σε δυνατή φωτιά για περίπου 15 λεπτά χωρίς να προσθέσετε νερό ή άλλα πράγματα.  Τέλος θα τα αφαιρέσετε από τη φωτιά, θα ρίξετε μέσα το χυμό από ½ λεμόνι και θα τα αφήσετε να κρυώσουν.  Θα βάλετε τη μαρμελάδα σε αποστειρωμένα βάζα και λόγω του ότι βάλαμε μικρή ποσότητα ζάχαρης μέσα θα τη φυλάξουμε στο ψυγείο.